दयाळे ! तुझ्या कोटी ब्रह्मांड पोटी

दयाळे ! तुझ्या कोटी ब्रह्मांड पोटी
स्वयें पाळिशी जीव कोट्यानुकोटी
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ १ ॥

कधी आपुलें दाविसी मूळपीठ
मिळो ना मिळो खावया गूळ-पीठ
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ २ ॥

तुझ्यापाशि राहीन खाईन भाजी
जगामाजि सांगेन ही माय माझी
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ३ ॥

बरा नाही का मी धुया लुगडे हो
अशा पूरवावी दयाळु गडे, हो
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ४ ॥

तुझी भक्ति अंगामध्ये संचरावी
तुझी माउली वेणि म्यां विचरावी
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ५ ॥

तुला प्रार्थना हीच जोडूनी पाणी
तुझ्या द्वारी राहिन, वाहीन पाणी
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ६ ॥

नसे द्यावया वस्त्र यद्वा दशीला
तुझ्या पंक्तिला येउं दे द्वादशीला
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ७ ॥

जिवाहुनी आतां करु काय दान
आईने रुसावे असा कायदा न
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ८ ॥

सदा विष्णुदासाचिये हे अगाई
दया येउं दे जाहलो गाइ-गाई
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ९ ॥