दयाळे ! तुझ्या कोटी ब्रह्मांड पोटी

दयाळे ! तुझ्या कोटी ब्रह्मांड पोटी
स्वयें पाळिशी जीव कोट्यानुकोटी
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ १ ॥

कधी आपुलें दाविसी मूळपीठ
मिळो ना मिळो खावया गूळ-पीठ
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ २ ॥

तुझ्यापाशि राहीन खाईन भाजी
जगामाजि सांगेन ही माय माझी
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ३ ॥

बरा नाही का मी धुया लुगडे हो
अशा पूरवावी दयाळु गडे, हो
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ४ ॥

तुझी भक्ति अंगामध्ये संचरावी
तुझी माउली वेणि म्यां विचरावी
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ५ ॥

तुला प्रार्थना हीच जोडूनी पाणी
तुझ्या द्वारी राहिन, वाहीन पाणी
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ६ ॥

नसे द्यावया वस्त्र यद्वा दशीला
तुझ्या पंक्तिला येउं दे द्वादशीला
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ७ ॥

जिवाहुनी आतां करु काय दान
आईने रुसावे असा कायदा न
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ८ ॥

सदा विष्णुदासाचिये हे अगाई
दया येउं दे जाहलो गाइ-गाई
नुपेक्षी मला आदिमाये ! परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ९ ॥

आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू

सदा सर्वदा मोरया, शारदाही
सदा सर्वदा सदगुरुंच्या पदाही
नमावे, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ १ ॥

सदा सर्वदा नित्यनेमे प्रभाते
विधि-श्रीहरी-पार्वतीवल्लभाते
स्मरावे, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ २ ॥

सदोदीत माता, पिता, जेष्ठबंधु
सदोदीत धेनु, यती, विप्र, साधु
भजावे, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ३ ॥

पदन्यास, मुद्रा, योगसूत्रे पदेचीं
अनुष्ठान, संध्या, मालिका त्रिपदेची
जपावी, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ४ ॥

सदा सर्वदाही तपोयज्ञदान
यथासांगची देवपुजाविधान
करावें, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ५ ॥

बहू देव, देवी, रवी, चंद्र, तारा
बहू रंग लीला, बहू आवतारा
गणावें, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ६ ॥

सदा वेद शास्त्रें, पुराणे, कविता
सदाsभंग, ज्ञानेश्वरी, मुळगीता
पढावी, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ७ ॥

अयोध्यापुरी, द्वारका-पुण्यक्षेत्री
प्रयागी, त्रिवेनी, महातीर्थ यात्री
भ्रमावे, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ८ ॥

प्रकाशीत नानाsकॄती-रंग-रुपे
शिळा, हेम, ताम्र, लोह, वंग, रुपे
आकारे, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ ९ ॥

सदा विष्णुदासाचिया सन्निधानी
रहावे अतां निर्वानी निधानी
नुपेक्षी, परंतू परंतू परंतू
आई रेणुके रेणुके रेणुके ! तू ॥ १० ॥

मुचुकुंद कृत रेणुका स्तुती

मुचुकुन्द उवाच
अनाथमकृतप्रज्ञं अज्ञानतिमिरावृतम |
मोहपंकनिमग्नंच मामुद्धर सुरेश्वरी ||
त्वां रेणुकेति वरदेति च सुन्दरीति ,
वागीश्वरीति सकलेति च पार्वतीति |
सिद्धेश्वरीति सुभगेति च ये वदन्ति ,
तान देवी नित्यमनघान परिपालय त्वम् ||
अम्बेति विश्वजननीति जगद्धितेति ,
विद्येति धर्मंनिरतेति परात्परेति |
आद्येति वेदजननीति च ये वदन्ति ,
तान देवी नित्यमनाघान परिपालय त्वम् ||
त्वां वेदशास्त्रमितिहास विनोदनीति ,
ब्रह्मेति ब्रह्म गमकती सुरप्रियेति |
एकेत्यनंत फलदेति च ये वदन्ति ,
तान देवी नित्यमनाघान परिपालय त्वम् ||
आनंदभूत निलयेत्यनलोद्भवेति ,
गूढेति भाव गमकेति शुभावहेति |
विशेश्वरीति कमलेति च ये वदन्ति ,
तान देवी नित्यमनाघान परिपालय त्वम् ||
नित्येति दिव्यचरणेति महाव्रतेति ,
हृद्येति भक्त-जनदु:ख- विनाशनीति |
श्रद्धेति रामजननीति च ये वदन्ति ,
तान देवी नित्यमनाघान परिपालय त्वम् ||
त्वां पुण्यदेति जमदग्निऋषिप्रियेति ,
गंगेति तत्वविहितेति परापरेति |
शुद्धेति पातक कदम्ब कुठारकेति ,
तान देवी नित्यमनाघान परिपालय त्वम् ||
त्वां राजनीति परमामृत-भोजनेति ,
शृंगार-मुख्य-नवषट च रसप्रियेति |
लक्ष्मीप्रदेति सुमुखेति च ये वदन्ति ,
तान देवी नित्यमनाघान परिपालय त्वम् ||
स्कन्द उवाच
स्तुतैवंमुचुकुंदेन रेणुका ब्रह्मरूपिणी |
प्रत्यक्ष रूपा प्रादेहं प्रसन्नाहं मुनीश्वर ||
देव्युवाच
मुचुकुन्द त्वया तुल्यः कश्चिद्भक्तो न विद्यते |
किं प्रार्थयसि मत्तस्त्वं ब्रूहि यत्तेsभि वांछितं ||
मुचुकुन्द उवाच
त्वद्भक्तिमतुलां देहि देवित्वं विश्वरूपिणी |
नान्यदिच्छाम्यहं मातः सत्यमेतन्मयोदितं ||
आत्मनः स्वं परंब्रह्म स्वरूपं दर्शयस्व मे |
यदि तुष्टासि दासस्य कृपया त्वं ममोपरि ||

इति श्री स्कन्दपुराणे रेणुकामाहात्म्ये श्री मुचुकुन्द कृतं रेणुका स्तोत्रं |

Edited by- Awdhoot Yati

आपुलीया बाळा आपुलीया करीं

आपुलीया बाळा आपुलीया करीं ।
मारी परि दूरी धरुं नको ॥ धॄ. ॥
आपुलीया हातें कापावी ही मान ।
जगात अपमान करुं नको ॥ १ ॥
श्वानापरी ठेवी आपुल्या संग्रही ।
परी परगॄहीं धाडूं नको ।
वाढवावे प्रेम पुरवावें कोड ।
ममतेचा मोड मोडूं नको ॥ ३ ॥
भवनदीमाजी चाललों वाहत ।
आतां मागें हात काढूं नको ॥ ४ ॥
विष्णुदास म्हणे अगे जगन्नाथे ।
जननीचें नातें सोडूं नको ॥ ५ ॥

विपुल दयाघन गर्जे तव ह्रदयांबरि श्रीरेणुके हो

विपुल दयाघन गर्जे तव ह्रदयांबरि श्रीरेणुके हो ।
पळभर नर-भोराची करुनावाणी ही आयके हो ॥ धॄ. ॥
श्रमलिस खेळुनी नाचुनि गोंधळ घालुनी ब्रम्हांगणी हो ।
निजलिस कशी दिनांची चिंता सोडुनी अंतःकरणीं हो ।
उठ लवकर जगदंबे, त्रेलोक्याची तूं स्वामिणी हो ।
विधि-हरी-हर अज्ञानी, पूर्ण ज्ञानी तूं शाहणी हो ।
समर्थ परमेश्वरि तूं, अनंत ब्रह्माण्डनायके हो ॥ १ ॥

शरणागत मी आलों, परि बहु चुकलो बोलावया हो ।
तुज जननीचें नातें लाज न वाटे लावावया हो ।
परि तूं जननि दिनांची, अनाथांची बहु तुज दया हो ।
हि श्रुती सत्याsसत्य कीं, अनुभव आलोमी पहावया हो ।
कळेल तैसे करि, परि निज ब्रीद रक्षी मां पालके हो ॥ २ ॥

भवगदें पिडलों भारी, मजला दुःख हे सोसेनाहो ।
अझुनी अंबे, तुजला माझी करुना कां येइ ना हो ।
तारी अथवा मारी, धरिलें चरण मी सोडिना हो ।
कृपा केल्यावांचुनी परतुनी विन्मुख मी जाइ ना हो ।
तुजविण जगिं कोणाचें वद प्रद प्रार्थावे अंबिके हो ॥ ३ ॥

ऐकुनि करुणावाणी ह्रदयी सप्रेमें द्रवली हो ।
प्रसन्नमुख जगदंबा, अंबा प्रसन्न जाहली हो ।
अजरामर वर द्याया, प्रकटुनि पुढें उभी रहिली हो ।
भक्तांकित अभिमानी विष्णुदासाची माउली हो ।
जी निज इच्छामात्रें सूत्र हालवी कौतुकें हो ॥ ४ ॥

जय जय जगदम्बे | श्री अम्बे | रेणुके कल्पकदम्बे

जय जय जगदम्बे | श्री अम्बे | रेणुके कल्पकदम्बे || ध्रु. ||
अनुपम स्वरूपाची | तुझी धाटी | अन्य नसे या सृष्टि
तुजसम रूप दूसरे | परमेष्ठी | कारिता झाला कष्टि
शशिरस रसरसला | वदनपुटी | दिव्य सुलोचन दृष्टी
सुवर्णरत्नांच्या | शिरी मुकुटी | लोपति रवि शशि कोटि
गजमुखी तुज स्तविले | हेरम्बे | मंगल सकलारम्भे || १ ||
कुंकुम चिरी शोभे | मळवटी | कस्तूरी टिळ लल्लाटी
नासिका अति सरळ | हनुवटी | रुचिरामृत रस ओठी
समान जणू लावल्या | धनुकोटी | आकर्ण लोचन भृकुटी
शिरी नीट भांग वळी | उफराटी | कर्नाटकची धाटी
भुजंग नीळरंगा | परी शोभे | वेणी पाठीवरी लोंबे || २ ||
कंकणे कनकाची | मनगटी | दिव्य मुद्रा दशबोटी
बाजूबंद नगे | बाहूवटी | चर्चुनी केशर उटी
सुगंधी पुष्पांचे | हार कंठी | बहु मोत्यांची दाटी
अंगी नवी चोळी | जरीकाठी | पीत पीतांबर तगटी
पैंजण पदकमळी | अति शोभे | भ्रमर धावती लोभे || ३ ||
साक्षेप तू क्षितिच्या | तळवटी | तूच स्वये जगजेठी
ओवाळीन आरती | दीपताटी | घेऊनि करसंपुटी
करुणामृत हृदये | संकटी | धावसी भक्ता साठी
विष्णुदास सदा | बहुकष्टी | देशील जरी निज भेटी
तरी मग काय उणे | या लाभे | धाव पाव अविलंबे || ४ ||

Edited By
Awdhoot Yati

ऐसी अंतर पारखी । कोन रेणुकेसारखी

ऐसी अंतर पारखी । कोन रेणुकेसारखी ॥ १ ॥
सर्व साक्षिनी डोळस । कदा करीना आळस ॥ २ ॥
जाणें दिनची कळवळ । धांवुनिया ये जवळ ॥ ३ ॥
मागुं नेणे बाळ तान्हे । माय पुरवी भुक तहान ॥ ४ ॥
कल्पलतिका मना ही । विकल्पाचें काम नाही ॥ ५ ॥
मना तिचा तूं कंटाळा । करुं नको रे चांडाळा ॥ ६ ॥
विष्णुदास म्हने माझी । माय प्रेमामॄत पाजी ॥ ७ ॥

आई

अज्ञान अंधार पडलासे दाट | आता मज वाट दाखवावी || १ ||
कड़ाडटी झाडे मोड़ताती काटे | आदळती गोटे वेळोवेळा || २ ||
कल्पनेच्या संगे वाढल्या आगळ्या | वासनेच्या जाळ्या चहुकडे || ३ ||
कामक्रोध व्याघ्र लांडगे अजगर | दुःखाचे डोंगर मोठेमोठे || ४ ||
आता लवकरी येई माझे आई | उचलोनी घेई कड़ेवरी || ५ ||
विष्णुदास म्हणे येऊ देई कीव | घाबरला जीव तुझसाठी || ६ ||