जय जय रेणुके, सदा सदय तू प्रसन्न रूपमूर्ती|
मृगराजाचल पावक अघनग दाहक महिवरती |
सिद्ध साधूसम पतीत पापी नर नमने उद्धरती || ध्रु. ||
दिनरक्षक, जगसाक्ष, यशध्वज चुंबित गगनाला |
अति उत्कंठीत देवमुनी जन येती नमनाला |
तारिसी त्यांसी वाटे हे मम कौतुक न मनाला |
उदंड तरति मजसम नर जे दुरीते आचरती || १ || जय० ||
विषयप्रपंची गुंतुनी नर जे जगी वाया गेले |
ते अनुकंपामृत-घन वर्षूनी त्वां पावन केले |
चंड-मुंड तव शत्रू परंतू मोक्षपदी बसले |
सांप्रत मजप्रति ताराया का धरिली मनी अढि ती || २ || जय० ||
सन्मुख घट स्थापित, लोंबती सुमनांच्या माळा |
कंठी मुक्तहार, कटीं शोभतो पीताम्बर पीवळा| |
वांच्छिती विधि हरिहर, त्वत्पदरज लागो तरी भाळा |
तव गुणमहिमा भक्त विरामा निशिदिनीं मुखी गाती || ३ || जय० ||
नवदिनी नवरात्रीं पर्वतीं, वाद्यध्वनि गर्जे |जगज्जननी हे दिन दयाळे, नांव तुला साजे |
अंब, अंब, जगदंब, उदय, रव दिग्मंडळी गाजे |
विष्णुदास म्हणे , करि करुणालाये करूणा मजवरती ॥ ४ ॥ जय० ॥
No comments:
Post a Comment